Pontyfikat Jana Pawła II jest uznawany za najdłuższy, po pontyfikacie Świętego Piotra i bł. Piusa IX - trwał 26 i pół roku (9666 dni). Długość pontyfikatu Papieża-Polaka podkreśla także kontrast z papiestwem jego poprzednika Jana Pawła I, który papieżem był jedynie 33 dni.
Za pontyfikatu Jana Pawła II, dzięki samemu papieżowi, nastąpiły ogromne zmiany w Watykanie, a także w postrzeganiu osoby papieża przez społeczność zarówno katolicką jak i pozostałych chrześcijan oraz wyznawców innych religii. Papież był orędownikiem dialogu ekumenicznego, z jego inicjatywy odbyły się międzyreligijne spotkania modlitewne, w których uczestniczyli chrześcijanie, żydzi i muzułmanie (pierwsze odbyło się 1986 w Asyżu). Podczas swego pontyfikatu Jan Paweł II powołał 231 kardynałów - więcej niż którykolwiek z jego poprzedników. Pierwsze przemówienie wygłosił po włosku. Do tej pory przyjęte było, że papież zawsze swoje pierwsze przemówienie wygłasza po łacinie. Do kolejnych nowości w tym pontyfikacie należały:
- liczne pielgrzymki,
- zwyczaj całowania ziemi kraju, do którego przybywał z pielgrzymką,
msze święte dla wielkich tłumów, organizowane na stadionach, lotniskach, placach itp., - wygłaszanie całych homilii lub choćby krótkich sentencji w języku kraju, do którego przybywał z pielgrzymką (porozumiewał się swobodnie w językach: polskim, włoskim, francuskim, niemieckim, angielskim, hiszpańskim, portugalskim, łacinie i klasycznej grece),
- spotkania z duchownymi innych wyznań oraz odwiedziny świątyń różnych religii (chrześcijańskich oraz niechrześcijańskich),
- udział w przedsięwzięciach artystycznych: koncertach, występach zespołów, projekcjach filmowych,
- prywatne spotkania z wiernymi,
- bezpośrednie spotkania z ludźmi w trakcie pielgrzymek.
źródło: www.wikipedia.pl