Aleksander Grzybowski
Uchwałą Nr XVI/209/07 Rady Miejskiej w Chrzanowie z dnia 27 listopada 2007 r. nadano Honorowe Obywatelstwo Miasta Chrzanowa panu Aleksandrowi Grzybowskiemu
„W uznaniu zasług dla rozwoju miasta Chrzanowa, w szczególności za rozwój instytucji samorządowych, za długoletnią działalność dla dobra społeczeństwa obywatelskiego oraz za troskę o jego duchowy, kulturalny i społeczny rozwój”.
Aleksander Jakub Grzybowski ur. 26.02.1936 r. jest rodowitym chrzanowianinem. Przez całe prawie życie zawodowe i społeczne związany z Chrzanowem i ziemią chrzanowską. Żona Elżbieta – architekt urbanista również poprzez pracę w Pracowni Urbanistycznej i Projektowej PPRN związana z Chrzanowem. Państwo Grzybowscy mają 4 dzieci (Bogusławę, Ligię, Ewelinę i Jerzego), które ukończyły studia wyższe i kilkanaścioro wnucząt.
Aleksander Grzybowski ukończył w Chrzanowie szkołę powszechną (1943 - 50) i Liceum Ogólnokształcące (1950 – 54) z wyróżnieniem. W latach 1954 – 59 studiował na Politechnice Śląskiej w Gliwicach na wydziale chemicznym, zdobywając dyplom ze specjalizacji: elektrochemia i elektrometalurgia.
Długoletni pracownik ZSO „Górka” w Trzebini (1959-91), gdzie awansował od technologa zmianowego, poprzez kierownictwo Centralnego Laboratorium, kierownika oddz. produkcyjnego, wydziału, szefa produkcji do stanowiska zastępcy dyrektora ds. ekonomicznych. Tam też był przewodniczącym SITPH (Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego), członkiem Rady Robotniczej i innych organizacji społecznych. Tam też był autorem i współautorem około 80 projektów racjonalizatorskich i kilku patentów. W tym czasie ukończył szereg szkoleń krajowych i zagranicznych (Rosja, Słowacja, Węgry, Niemcy), w tym studia podyplomowe na AGH w Krakowie. Otrzymał stopień górniczy inż. górniczy III stopnia.
Był specjalistą w zakresie produkcji tlenku glinu, palonek wysokoglinowych, cementów ogniotrwałych, materiałów elektrycznie topionych badeleitowych, korundowych, mas ceramicznych stosowanych w przemyśle hutniczym, ceramicznym, cementowym, szklarskim i innych.
Otrzymał szereg odznaczeń i wyróżnień, a między innymi Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, honorowe odznaczenia racjonalizatorskie, NOT, SITPH, Złoty Krzyż Zasługi za długoletnią prace w hutnictwie od Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego, Prezesa Rady Ministrów.
Od pierwszych wyborów samorządowych radny Rady Miejskiej w Chrzanowie przez 4 kadencje. Burmistrz Chrzanowa w latach 1991-1998, Przewodniczący Rady Miasta w latach 2002-2006, reprezentant Chrzanowa i członek władz w Stowarzyszeniu Gmin i Powiatów Małopolski w okresie 4. kadencji, członek Rady Muzeum w Chrzanowie, przewodniczący Chrzanowskiej Rady Kultury, współzałożyciel i członek Obywatelskiej Wspólnoty Samorządowej Powiatu Chrzanowskiego, szeregu innych organizacji np. Społecznego Komitetu Budowy Szpitala, fundator i wieloletni przewodniczący Fundacji Budowy Szpitala Powiatowego w Chrzanowie (obecnie Fundacji na Rzecz Szpitala). Członek Kolegium Rektorskiego WSPiM w Chrzanowie (1995-2001), Przewodniczący Społecznej Rady ds. Mediów Gminnych, Przewodniczący Zgromadzenia Związku Międzygminnego Chrzanowa, Libiąża i Trzebini „Gospodarka Komunalna” (1992-1998).
Podejmował decyzje w sprawie utworzenia „Kroniki Chrzanowskiej”, Chrzanowskiej Telewizji Lokalnej, przyspieszenia i kontynuacji budowy szkoły przy ul. Kard. Wyszyńskiego, co dało możliwość utworzenia SP nr 10, II LO, College Biznesu i Języków Obcych w Chrzanowie oraz dało możliwość funkcjonowania powołanej WSPiM.
Poczynił skuteczne starania wznowienia budowy szpitala przez powołanie nowego Społecznego Komitetu Budowy Szpitala, miał współudział w powołaniu Fundacji Budowy Szpitala oraz interwencji w Urzędzie Wojewódzkim i Ministerstwie Zdrowia, a także organizowaniu wspólnie z Urzędem Rejonowym roboczych narad i spotkań z władzami, posłami, senatorami.
Wspólnie z przewodniczącym Rady Miejskiej, a następnie całej Rady Miejskiej doprowadził do rozpoczęcia budowy Państwowej Straży Pożarnej, co umożliwiło podwyższenie stopnia organizacyjnego jednostki straży z Jednostki Gaśniczo Ratunkowej do Powiatowej PSP. Jako burmistrz i przewodniczący Zarządu Miejskiego współinicjował i współdecydował o realizacji takich przedsięwzięć, jak:
- Restrukturyzacja Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej i utworzenie oddzielnych jednostek ZGK i ZBK,
- wykonanie kolektora wodnego Kąty i uzupełnienie do 100 % sieci wodociągowej w gminie (Podlas, Kąty, Pogorzyce),
- rozbudowa cmentarza komunalnego i wyposażenie go w wodę, chodniki, ogrodzenie i parkingi,
- rozbudowa remiz strażackich w Luszowicach i Płazie oraz doposażenie w samochody OSP Balin, Luszowice, co umożliwiło włączenie ich do Krajowego Systemu Ratownictwa,
- skanalizowanie znacznej części miasta (Kościelec, Kąty, rejon ul. Borowcowej, ul. 29 listopada, ul. Głowackiego),
- skomputeryzowanie Urzędu Miejskiego (w 1991 był tylko 1 komputer) i jednostek organizacyjnych gminy, modernizacja centrali telefonicznej, radiowego systemu alarmowego,
- rozbudowanie i doposażenie szkoły w Płazie,
- rozszerzenie i modernizacja sieci oświetlenia ulicznego np: ul. Krakowska, al. Henryka, Stara Huta,
- rozbudowa sieci ciepłowniczej (od Osiedla Południe do ul. Krakowskiej, do ul. Wojska Polskiego, do ul. Słowackiego),
- adaptacja budynku byłego hotelu „Fabloku” na mieszkania komunalne,
- dofinansowanie rozbudowy Sądu, Szpitala oraz dokonywanie zakupu sprzętu np. na rzecz Policji (samochodu i innych), Szpitala (ultrasonografu),
- wybudowanie budynku dla biblioteki w Balinie i adaptacja budynku po przedszkolu na bibliotekę przy ul. Oświęcimskiej,
- wyremontowanie i oddanie do użytku basenu letniego na Kątach,
- doposażenie Przedsiębiorstwa Usług Komunalnych w sprzęt - samochód, kompaktor,
- zmodernizowanie instalacji w MOKSiR i wyposażenie kina w nowoczesną aparaturę,
- powołanie Towarzystwa Budownictwa Społecznego (TBS), co umożliwiło wznowienie budownictwa mieszkaniowego (czynszowego, komunalnego i socjalnego),
- rozpoczęcie budowy krytej pływalni w Chrzanowie
W czasie pełnienia funkcji burmistrza promował Chrzanów, co zaowocowało budową „Ocynkowni Śląsk”, firmy profili aluminiowych „HydroAluminium” i innych drobnych przedsiębiorstw. Szczególnie zabiegał o powołanie kolejnej jednostki samorządu terytorialnego Powiatu Chrzanowskiego, przekonując do tej inicjatywy sąsiednie gminy i należące do dawnego powiatu. Jako burmistrz zabiegał o utrzymanie istniejących zakładów pracy (np. Fabloku i ChZMO) umarzając im częściowo znaczne zobowiązania podatkowe. Nadzorował opracowanie strategii rozwoju gminy i współuczestniczył w opracowaniu takiej strategii dla powiatu. Promował Chrzanów poprzez Stowarzyszenie Gmin i Powiatów Małopolski. Dbał w sposób szczególny o oświatę i kulturę, na którą wskaźnik nakładów budżetowych gminy był największy w województwie katowickim. W okresie pracy w samorządzie gminnym otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń, a m.in.:
- odznakę honorową Związku Inwalidów Wojennych RP,
- Srebrny Krzyż za zasługi dla ZHP,
- złotą odznakę honorową Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów,
- złoty medal za zasługi dla pożarnictwa Związku OSPRP,
- złota i srebrną odznaki honorowe Związku Piłki Nożnej,
- odznakę honorową PCK IV stopnia,
- odznakę za zasługi dla związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.
Aleksander Grzybowski przeszedł na emeryturę w 1998 r. nadal jednak aktywnie działając na rzecz Chrzanowa w czasie kolejnych kadencji Rady Miejskiej.
Podsumowując uzasadnienie o nadanie „Honorowego obywatelstwa miasta Chrzanowa” można stwierdzić, że w dużej mierze prężny rozwój odrodzonego samorządu gminnego i Chrzanowa po 1990 r. to zasługa właśnie zaangażowanego samorządowca, burmistrza i przewodniczącego Rady Aleksandra Grzybowskiego.