Mirosław Wrona
Urodził się 27.02.1986 roku w Tuchowie. Od dwóch lat czynnie uczestniczy w „światku poetyckim”. Najlepszym sposobem poznania jego osobistości jest wgłębienie się w jego poezję...
„podniosę z ziemi wielki szept
naszych wszystkich wspólnych wspomnień
by raz na zawsze dzisiaj zszedł
podziemny szelest oczu moknięć”
OBRAZ
narysuję cię jedną złotą kredką
na delikatnym papierze pokrytym oliwką
twymi konturami okryję swoje ciało
by pamiętał człowiek czym jest arcydzieło
lecz obrazu twego nie sprzedam
choćbym w ustach miesiąc nie miał chleba
ZA CHWILĘ
za chwilę
będziesz w mych ramionach
za moment
Bóg oko przymruży
za chwilę
gdyż jeszcze mnie nie ma
bo jestem w dalekiej podróży
WIEM
wiem
że tylko ty mi pozostaniesz
poezjo moja nieśmiertelna
rozumiem
czym raniąc serca znamię
miłości duszy matko wierna
lecz, chcę
przy blasku świec spokojnie myśląc
i w chwale
z tego świata zniknąć
LIST
napisałem ci list
wyłożony diamentami
bo teraz będziemy szli
osobnymi drogami
bo teraz będziemy kochać
jak nas dawniej kochali
SEN
Sen,
a Ty w nim główną ozdobą.
Sen,
i zachód słońca z tęczą kolorową.
Sen,
a tutaj nie trzeba się życiem trudzić.
Sen,
i nie chcę się nigdy obudzić.