Kościół p.w. św. Mikołaja
Kościół p.w. św. Mikołaja - zbudowany na przełomie XIII i XIV w. swój ostateczny kształt, który przetrwał do roku 1912, uzyskał w XV w. i nieco później, poprzez dodane przybudówki. Jedyną pozostałością tamtego gotyckiego kościoła jest dzisiaj prezbiterium. Obok kościoła, zapewne w tym samym czasie, wzniesiono murowaną dzwonnicę. Gruntowna przebudowa chrzanowskiego kościoła przeprowadzona w latach 1912-1914 nadała świątyni obecny wygląd. Na obecny wystrój wnętrza kościoła składają się głównie XIX-wieczne ołtarze i obrazy, stacje drogi krzyżowej, XVII-wieczny ołtarz św. Stanisława z czarnego marmuru, oraz wyjątkowo piękne kompozycyjnie i kolorystycznie witraże z ostatnich lat panowania austriackiego (1914). Spośród ciekawych eksponatów z kościelnego wyposażenia należy wymienić monstrancję z XV w., wczesnobarokowy kielich mszalny z XVII w., barokową chrzcielnicę z czarnego marmuru dębnickiego (przed 1748 r.) oraz wielki żyrandol z wizerunkiem Orła Białego pochodzący z lat międzywojennych. Interesującym eksponatem znajdującym się w chrzanowskim kościele jest mozaikowy obrazek przedstawiający Madonnę z Dzieciątkiem, a będący darem papieża Leona XIII dla Henryka Loewenfelda (1888 r.), który papieski podarunek przekazał kościołowi św. Mikołaja w Chrzanowie. Pod kościołem mieszczą się podziemne krypty, w których spoczywają prochy dawnych właścicieli Chrzanowa, urzędników chrzanowskiego dworu oraz niektórych wybitnych mieszczan.

Obok kościoła, zapewne w tym samym czasie, wzniesiono wolno stojącą murowaną dzwonnicę. Wspominaja ją XVI-wieczne dokumenty. Na murze dzwonnicy wmurowano w 2003 r. tablicę pamiatkową ku czci chrzanowian walczących o wolną i niepodległóą Polskę w latach 1918-1920 i 1939-1989.
Przy ul. Mickiewicza, obok kościoła św. Mikołaja, znajduje się plebania zbudowana w czasach przynależności Chrzanowa do Wolnego Miasta Krakowa (1844 r.). Budynek jest przykładem architektury historyzującej z elementami neorenesansowymi i późnoklasycystycznymi. Pierwotny wystrój pierwszej murowanej plebanii został nieco zmieniony podczas rozbudowy obiektu w r. 1934.






